organic-crow

TAKİP ETTİĞİ DİZİLER 88
İZLEDİĞİ BÖLÜMLER 0
YORUMLARI 68
TAKİP ETTİKLERİ 3
TAKİP EDENLER 7

organic-crow'un yorumları

“Gotham” 5. Sezonuyla Ekranlara Veda Edecek!

Fox’un “Gotham” severlere bir iyi bir de kötü haberi var. Kanaldaki geleceği yakın zamana kadar belirsiz olan dizi 5. sezon onayını aldı. Ancak önümüzdeki sezon, sevilen dizinin son sezonu olacak. “Gotham” 5. sezonunun ardından ekranlara veda edecek. Dizinin son sezonu, Bruce Wayne’nin Pelerinli Süvari’ye dönüşmesine odaklanacak.
- Gotham dizisi için yazdı.
Drama dizileri konu olduğunda başarılı işler çıkaran BBC One ekran karşısına birkaç hafta önce yeni bir dizi daha getirdi. Şimdiye kadar üç bölümü yayınlanan ve ilk sezonu altı bölüm sürecek Bodyguard, yayın hayatına başarıyla devam ediyor.

Konusu:

Bodyguard, isminden de fikir verebileceği gibi merkezinde özel koruma olarak görev yapan bir adam ve onun koruduğu bir kadın üzerine kurulu. David Budd, polis çavuşu olarak çalışan iki çocuk babası bir adam. Asker olarak görev aldığı dönemden kalma üstüne gitmediği bazı psikolojik sorunları var. Bu durum evliliğini de etkilemiş, boşanmamış olsalar da ayrılar.

David, yanında eşi ve çocuklarının olduğu bir akşam kendisini trende gerçekleşecek bir terör girişimine bulaşmış buluyor. Birinci bölümün ilk 20 dakikasına denk gelen bu aksiyon sahnelerinde karakterin durumu idare edişi göz doldurunca başka bir birime terfi ettiriliyor. Yeni görevi ise İçişleri Bakanı’nın özel koruması olmak.

Buraya kadar her şey normal gibi dursa da aslında pek de öyle değil. Çünkü İçişleri Bakanı Julia Montague, David’in inandığı veya savunduğu değerlerin aksine giden birisi. Savaş karşıtı olan David’in aksine Julia’nın ülkesinin girdiği savaşları desteklemesi bu noktalardan sadece birisi. Görüşleriyle ve yaptıklarıyla birçok kişinin tepkisini çekmesi bir siyasetçi için alışıldık olsa da bu durumun David’in yeni işini kolaylaştırdığı söylenemez.

Bodyguard’da özetle kararlı, sert, inatçı ve ne istediğini bilen Julia’nın politik arenada ve özel hayatında yaptıklarını, David’in inanmadığı değerlerin hayatta kalması için verdiği çabayı, ikilinin anlaşamadıkları konularda birbirinin üstüne gitmesini ve David’in sorunlu özel hayatını izliyoruz. Dizi, yayın hayatına İngiltere’de bu yılın en iyi drama açılışını yaparak başladı, dolayısıyla büyük ihtimalle bir şekilde ikinci sezonu gelecek bir proje.

Merak sonucu başladığım Bodyguard’dan şimdiye kadar gayet memnun kaldım. Politikanın dozunu kıvamında tutup taban tabana zıt iki karakterin neler yapacağını, devamında neler olacağını merak ettirmeyi başarıyorlar. Bahsi geçen aksiyon sahneleri özellikle yönetmenlik, oyunculuk veya hikaye açısından göze çarpıyor ve diziyi daha üst bir seviyeye taşıyor. Dolayısıyla Keeley Hawes’in ve Richard Madden’ın oyunculuklarını ve karşılıklı paslaşmalarını da es geçmemek lazım. Ayrıca Richard Madden, Game of Thrones’un aksine aksan fora bir şekilde izleyici karşısına çıkıyor.

Bodyguard genel olarak böyle bir dizi işte ve yazacaklarım sanıyorum bu kadar. Denemenizi tavsiye ederim. İyi seyirler.
- Bodyguard dizisi için yazdı.
***Bu yazı Gypsy 1. sezon hakkında keyif kaçırıcı detaylar (spoiler) içerir.***
Yapımın perde arkasında, Lisa Rubin, dizinin tüm bölümlerini sadece kadın yönetmenlerin çekmesini istemiş, sebep olarak da “bu hikâyenin merkezinde bir kadının kendini keşfetme yolculuğu var ve bu en iyi kadınların gözünden aktarılabilir.” demiş. Her ne kadar 10 bölümün hepsini kadın yönetmenler çekmese de yarısından çoğunun yönetmenliğini aralarında “Fifty Shades of Gray”in yönetmeni Sam Taylor Johnson’ın da olduğu isimler üstleniyor. Yönetmenler, detaylar ve close-up’larla bezenmiş özenli bir sinematografi sunsalar da maalesef Gypsy’nin drama örgüsünün sıradanlığını ortadan kaldırmayı başaramıyorlar.

Gypsy için kısaca sınırları aşmanın ve başkası olma arzusunun hikayesi diyebiliriz. Orta yaşlardaki Manhattanlı psikolog Jean Holloway (Naomi Watts) kendi sınırlarının ötesine geçerken dişil arzularını keşfetmeye koyulur. Bu keşfin sadece kendisini değil, etrafındakileri de nasıl etkilediğine şahit oluruz.

Jean’in mükemmel bir hayatı vardır. Başarılı ve karizmatik kocası Michael (Billy Drucup) ve sevimli kızları Dolly ile örnek bir tablo çizerler. Bir gün işe giderken “The Rabbit Hole” cafesine gider ve orada Sidney isimli bir garsonla tanışır. Bu tanışma aslında planlanmıştır. Sidney, Jean’in hastası Sam’in takıntılı olduğu eski kız arkadaşıdır. Jean, doktor-hasta sınırını aşar, Sam ve diğer hastalarının hayatlarını etkileyen kişilerle iletişime geçerek onların hayatını manipüle etmekten kendini alamaz. Zamanla Sidney ile ilişki kurar ve sahip olduğu hayat ile olmak istediği kişilik arasında gelgitler yaşar. Artık sınırlar kalkmıştır ve Jean sonuna kadar kendi arzularının peşinden gidecektir.

Gypsy: Tavşan Deliğinden Düşenlerin Hikayesi
Yukarıda, drama örgüsünün sıradanlığından bahsetmiştim. Şimdi biraz detaylandırayım. Netflix, Gypsy icin psikolojik gerilim türünde bir yapım olduğunu önceki aylarda güçlü bir teaser ile açıklamıştı. Bu teaser ile her ne kadar heyecanlandıysak, tahmin edilebilir kurgu ve tekrarlanan arka plan olayları sebebiyle bir o kadar heyecanımızı kursağımızda bırakabileceğini söyleyebilirim. Bunun öne çıkan sebebi de kuşkusuz karakterlerin içinin iyi doldurulmaması ve drama örgüsündeki barizlik.

Birinci bölümün ilk dakikalarında Jean’in voice over’ı bizi karşılar ve bize dizinin neyden bahsedeceğini kıssadan hisse olarak hemen verir. “Gerçekten biz kimiz? Yansıttığımızla içimizde farklı. Aslında tek gerçek bilinçaltımız.” Uzakdoğu felsefelerinin ivme yaptığı ve tüm dünyanın bu felsefeye yöneldiği bir gerçeklikte ilk dakikadan bize yeni bir şey söylemediğini anlamak güç değil. Hadi neyse diyerek izlemeye devam ettiğimizde Jean’in “The Rabbit Hole” (Tavşan Deliği) cafesinin basamaklarından inerken başka bir hayata doğru kendini bıraktığını görürüz. Cafe’nin ismi ve Jean’in basamaklardan inmesinin yukarı açıdan çekilerek iç dünyasına giriş yapışı gözümüze sokulur adeta… Evet tavşan deliği, evet metafor, evet anladık… Anlatımdaki bu barizlik yoğun ışık kullanımıyla çiy kalıyor. İyi kamera açılarının yanında seyircinin keşfetmesine izin vermemesi Gypsy’nin iyi bir yapımdan ortalama bir yapıma sürüklenmesine engel olamıyor.

He ne kadar sinemada anlatım kodlarının aşırı hayranı olmasam da ışık ve renk kullanım yöntemi, çoklu karakter bozukluğu ve dişil arzu gibi konular, kendimi Mullholand Drive’a giriş dersinde gibi hissetmeme neden oldu. Işık ve renk kullanımındaki dramatizasyon göze çarpsa da her Sid’i gördüğümüzdeki yoğun kırmızı kullanılması, Jean’in Sid’i gördükten sonra gün ışığının adete sarıdan beyaza yakın dönmesi ve bunun 10 bölüm boyunca tekrarlanması çekimlerin amatör gözükmesine engel olamadığı gibi Mullholand Drive özentiliği algısına sebep oluyor.

Dizide gözümüze sokulmayan tek unsur ise dizinin isminin “Gypsy” olması. Jean karakteri, adeta jenerikte akan şarkıdaki gibi kendi içlerinde hiçbir yere ait olmak istemez ve oradan oraya savurulur, ancak artık bundan korkmaz. Bu anlamda dizinin yaratıcısı nokta atışı yapmış diyebilirim. Ancak yine yetmiyor, yine yetmiyor…
Eğer psikolojik gerilim gibi bir iddia ortaya koyduysanız, hakkını sonuna kadar vermeniz gerekir. Jean ve Sidney’in her an yakalanma halleri, alakasız anlarda telefona gelen mesajın sesi gibi klişeler hikâyeyi ayakta tutmaya bu açıdan yeterli olmuyor. Kaldı ki Hitchcock’un ustası olduğu gerilimdeki tekinsizlik hali filmde maalesef üstünkörü olarak karşımıza çıkıyor.

Tekin Olan Tekinsiz: Freudyen Bir Bakış
Psikolojik gerilimin bize sunabileceği en güzel konu bana soracaksanız Freud’un “Tekinsiz (Das Unheimliche)” teoremi diyebilirim.

Freudyen bakış açısına göre tekinsiz (Uncanny / Unheimlich), hem korkutucu derecede yabancı hem de şaşırtıcı şekilde tanıdık ve içsel olandır. Gerçekte bilinen ama bilindiği derinlerde bilinçaltımızda saklanmış, bilinen ile bilinmeyenin adeta bir yüzleşmesinden doğacak etkilenimdir. Bunu ele aldığımızda Gypsy, kurgusu ve karakterleri gereği elinde inanılmaz malzemesi bulunuyor. Maalesef birkaç bölüm dışında bunu aktaramıyor. Her şey o kadar “anlatılıyor” ki izleyici olarak kendinizi rahatsız hissetmiyor, tekinsiz olduğunu düşündüğünüz her öğenin ne kadar tekin olduğunu görüyorsunuz. Bu da Gypsy’nin hikayesinin bir yere varamamasına neden oluyor. Jean karakteri gibi hepimiz bir şeyler olmasını bekliyoruz, ama son bölüm dışında hikâyeyi kıpırdatacak bir twist ya da climax ile hemen hemen hiç karşılaşmıyoruz.

Buna karşılık Gypsy’nin bir güzel yanı ise Jean ve Michael’in karakter gelişimleri ile Jean’in dişil arzularının net ve doğrudan aktarılması. Bu bağlamda dizi, protagonistin kendi içine olan yolculuğunu tekrarlanan diyaloglara rağmen iyi bir şekilde yansıtmayı başarmış. Nitekim Jean’in hastalarının yavan profiller çizmeleri ise gerilim unsurlarını göz önüne alacak olursak dizi için bir handikap oluşturmuyor değil.

Her ne kadar tür ve dizinin uzunluğu gibi konularda apayrı yerlerde olsa da “In Treatment” bu anlamda gerilim unsurlarını bence çok iyi taşıyordu. Her an bir şey olacak hissiyle kendinizi rahatsız hissediyor, pür dikkat 30 dakika boyunca seansı izliyorduk. Hastaların durumlarındaki gelişimini veya düşüşünü çok iyi anlatan “In Treatment”dan belki de feyz alarak, ortaya 2. sezonda (eğer olacaksa) daha ayakları yere basan, psikolojik ve gerilim unsurlarının olduğu bir kurgu ortaya koyabilirlerse çok daha başarılı olur diye düşünüyorum. Çünkü Naomi Watts’ın oyunculuğu her ne kadar harika olsa da “Gypsy”, hikayesindeki gerilim yaratacak tüm kartları ortaya açıyor ve istenilen nabza bir türlü ulaşamıyor.

Sonuç olarak, Naomi Watts ve psikolojik gerilim… Okuduğunuzda gözlerinizin parladığını buradan görüyor gibiyim. Hevesini kursağınızda bırakmadan son olarak şunu söyleyeyim: Gypsy, drama örgüsünün sıradanlığı ile ortalamanın altında kalsa da Naomi Watts’ın performansı, aynı zamanda da bir kadının arzularının peşinden gidişine şahit olmak için izlenebilir.
- Gypsy dizisi için yazdı.
***Bu yazı Dark 1. sezon ile ilgili keyif kaçırıcı detaylar (spoiler) içermektedir.***

Albert Einstein’ın zaman üzerine söylediği, zaman konusunda yapılan her münazarada kendine yer bulan; geçmiş, gelecek ve şimdi arasındaki ayrım bir yanılsamadan ibarettir sözü ile başlayalım. Ardışık olarak tanımlamanın oldukça güç olduğu dün-bugün-yarın öbeklerini birbirinden ayrı tanımlamak ne kadar doğru peki? Galiba, biz sonsuz bir çemberde dönüp duran, adına zaman dediğimiz ve kendi kendimizi sınırladığımız bir düzlemde hayata tutunmaya çalışıyoruz…

Gizemli bir mağara, uzun ağaçlarla kaplı bir orman, cesur çocuklar, ekran başında bizi germeyi başaran müzikler, kasvetli bir hava… evet tüm klasikleşmiş gerilim-korku filmi unsurlarını saydım değil mi? Aslında bunların hepsi Dark’da da fazlasıyla var. Ancak atmosferin içine öylesine başarıyla yerleştirilmiş ve oyuncuların yalın performansları o kadar uyumlu ki, dizi kendini gerilim klişelerinden sıyırarak, sahnenin bir üst basamağına çıkıyor ve bilimkurgu-gerilim türünde dikkat çeken bir yapım olarak ekranlarda yer buluyor.
Dark, uzun zamandır görmediğim muazzam bir introya ve açılış sahnesine sahip. Almanya’ya ve Almancaya olan hayranlığımı bir kenara bırakarak, Stranger Things’e olan sevgimi ise bırakamadan söylüyorum; Dark’ın muazzam atmosferi izleyiciyi hemen içine çekmeyi başarıyor. Ama şunu baştan söylemek gerekirse Stranger Things ile olan benzetmeler oldukça yerinde hatta hatta az bile. Gerçi dizinin yapımcıları da bu benzetmeleri olumlu bir bakış açısı olarak karşılıyorsa, bu konuda söylenecek pek de bir söz yok sanırım.

Dizi aslında çeşitli açılarla desteklenen pek çok bilimsel meseleden beslenmeyi başarıyor. Dark, Stranger Things’in yarattığı alt metinler ve klasiklere yapılan referanslar dünyasının yanından pek geçemese de Similasyon teorisinden, Hologram teorisi ve eş zamanlılığa varıncaya kadar pek çok bilimsel teoriyle karşımıza çıkıyor ve bizi soru işaretleriyle dolu bir havuzun içine yüzmeyi henüz öğretmeden bırakıveriyor.

-Sanırım dejavu yaşadım. Sanki bu anı daha önce yaşamışım gibi..

+Similasyonda yaşıyorsak eğer dejavu bir matrix aksaklığıdır.

-Ya da diğer taraftan bir mesaj!

Hikaye ilk olarak 21 Haziran 2019’da, bir adamın mektup yazarak kendini astığı orman içinde saklanmış bir kulubede başlıyor. Sonrasında ise 4 Kasım 2019’a gidiyoruz ve gözlerimiz kaybolan bir çocuğun Winden Caves adındaki tüm kasabaya yayılmış olan kayıp ilanına kayıyor. İlişkilerin oldukça çarpık olduğu bu kasabada atmosferden olsa gerek sanki her an karanlıktan bir yabancı çıka gelecekmiş ve yüz yılın fırtınası ortaya çıkacakmış bir hava hakim.

Kim kimin çocuğu, kimin kiminle nasıl bir ilişkisi var? Kayıp olan çocuk kimin nesi ve ne olmuş ona? gibi sorularla adeta beyin jimnastiği yaptığımız ilk bölümün ardından yavaş yavaş taşlar yerine oturuyor… Hikayenin metafizik unsurları, mistik gücü 2. bölümün sonunda karşımıza çıkan, 80’li yıllardan gelen bir çocuk cesediyle kendini fark ettiriyor. Artık flashbacklerle geçmiş ve bugün arasında mekik dokumaya başlıyoruz. İlk bölümün başında dış sesin bize bahsettiği gibi, tüm ilişkiler içinde bir bağlantı, tüm olayların kesişim noktası bulmaya başlıyoruz. Üçüncü bölümde yaptığımız zaman yolculuğuyla ise hikaye daha da bir anlaşılır hal alıyor. Soru işaretleriyle bitirdiğimiz ilk bölümün ardından, yavaş yavaş bulduğumuz cevaplar sanki eksik puzzle parçaları gibi bir bir yerine oturuyor. Baran bo Odar’ın kadrajı da bu bulmacada oldukça önemli bir yerde duruyor tabii ki. Adeta biriktirdiğimiz her detaya dikkat çeken, hiç durmayan kamerası hikaye boyunca hareketini hep koruyor.

Bu noktada belirtmeden geçmek istemediğim dizi ile ilgili bir diğer güzel unsur ise soundtrack! Apparat’ın The Devil’s Walk albümünde yer alan Goodbye’lı introsuyla adeta kalbimi fetheden Dark, Erik’i gördüğümüz odada eski bir televizyonda kliplerini izlediğimiz You Spin Me Round ve Irgendwie Irgendwo Irgendwann ile bizi zaman yolculuğuna çıkarıyor… Anlaşılan o ki, dizinin bitmesinin ardından soundtrack listesi uzun zaman kulaklarımı meşgul edecek.

Dizinin izlediğim, sırasıyla Secrets, Lies ve Past and Present adlı bölümlerini kelimeler yettiğince anlatmaya çalıştım. Ama net bir şey diyebilirim ki; adeta bir Alman masalı olan Dark, anlatılması zor, izlemesi ise oldukça keyifli dizilerden biri. Bakalım diğer bölümlerde de aynı ritmi koruyacak mı?
- Dark dizisi için yazdı.
Soluksuz İzleyeceğiniz Bir Dizi: 13 Reasons Why
Yönetici prodüktörlüğünü Selena Gomez’in üstlendiği; Spotlight filmi ile akademi ödülü kazanan Tom McCarthy’nin yönetmenliğinde çekilen 13 bölümlük gençlik drama dizisi olan 13 Reasons Why; 2017’nin en çok ses getiren dizilerinden biri oldu. 2018’de ikinci sezonu yayınlanacak olan dizi izleyicileri tarafından heyecanla beklenmekte. Peki, nedir bu 13 Reasons Why? Neden bu kadar sevildi?
Kısaca Konusu
17 yaşındaki bir lise öğrencisi olan Hannah Baker, intihar etmiştir. Hannah’nın okulda neler yaşadığından haberi olmayan ebeveynleri, kızlarının ansızın ölümü karşısında şok olurlar. Bir sebep bulamayan aile okul yönetimini suçlamaya başlar. Bu sırada lisenin en başarılı öğrencilerinden olan Clay Jensen kapısının önünde bir kutu bulur. Kutuda, Hannah’ın kaydettiği kasetler ve kasetlerde Hannah’ın ölüm sebepleri sıralanmaktadır. Ölüm sebeplerinden biri ise Clay’dir.

Bir Kitaptan Uyarlama
13 Reasons Why, ülkemizdeki çeviri adıyla Ölmek İçin On Üç Sebep, aslında Jay Asher’ın yazdığı bir kitap. Öncesinde kitabı okuduysanız diziyi izlerken rahatsız olabileceğiniz şeyler bulunmakta. Örneğin olayın merkezinde bulunan kasetler başrol oyuncusu Clay tarafından zamana yayılarak dinleniyorken kitapta tek gecede dinleniyor. Dizide ebeveynler, konuya çok dahillerken; buna karşılık kitapta ebeveynlerden fazla söz edilmemekte. Ayrıca kitapta Hannah hap içerek intihar ederken dizide bileklerini parçalıyor. -Fikrimce bu sahneyi görsellik ile ilgili bir tercih yüzünden değiştirmişler. Zira gerçekten etkileyici ve yürek parçalayan bir sahneydi.- Kısacası çoğu uyarlamada olduğu gibi kitap ve dizi arasında farklılıklar bulunmakta. Öncesinde kitabını okuduysanız izlerken sıkılabilirsiniz.
13 Bölümlük Bir Kamu Spotu
Dizinin başardığı çok önemli bir şey var: 13 bölümlük bir kamu spotu. Hannah’nın yaşadığı şeyler hiç de kolay değil. Zorbalık, taciz, tecavüz… Ve o, bunları yaşarken sessiz kalanlardan. Yine de başına ne gelirse gelsin bir insan böyle bir sonu hak etmez. Herhangi bir insan da başkasının hayatını sonlandıracak böyle hamleler yapma hakkına sahip de olamaz. Hannah’nın ölmeden önce bıraktığı kasetlerde yer alan tüm olayları her gün yaşamakta olan binlerce, belkide milyonlarca insan bulunmakta. Bir kadın hiçbir şekilde cinsiyeti ve sahip oldukları yüzünden diğerleri tarafından ezilmeye mahkum kalmamalıdır.

Hannah’yı izlerken acı gerçekler yüzünüze bir tokat misali çarpıyor diyebiliriz. Tüm bu olaylar karşısında ses çıkartmaya korktuğu için sessiz kalanların oluşu kişinin yaşadıklarını hak ettiği anlamına gelmez. Kimi zaman o kadar şey yaşamış olan kişiye söylenmiş bir sözcük dahi onları bu karara, intihara, sürükleyebiliyor. Dizi, bir şey yaparken veya söylerken onun doğurabileceği sonuçları düşünmemiz gerektiğini biz izleyicilere tekrardan hatırlatıyor denilebilir.

“ve geriye bakıp da her şeyin nasıl olduğunu nihayet anladığımda, bir daha kimsenin beni incitemeyeceğine karar verdim…”

Her Şey Bir Fotoğrafla Başlıyor
Aslında her şey haksız bir fotoğrafla başlıyor. Dizide sadece bir fotoğrafın bir insanın ölümüne kadar gittiğini görüyorsunuz. Dizideki tüm karakterler bir bakıma Hannah’nın yaşamında ve ölümünde söz sahibi olmuş bireyler. Okul yönetiminin ise bu duruma hiçbir şey yapmayıp üstünü örtmeye çalışması, insanların da sanki onların suçu değilmiş gibi Hannah’nın ölümünün ardından etkinlikler düzenlemesi aslında olayın bütün çarpıcı gerçekliğini yüzünüze vuruyor.

Hayat dolu bir genç kızken tek bir fotoğraf yüzünden yaşamak için bir sebep görmemeye, güçlü kalmamaya başlayan Hannah gün geçtikçe intihara yaklaşmaktadır. Bu süreç boyunca her karakter olaylara dahil oluyor ve onu ölüme bir adım daha yaklaştırıyor. O kadar şey yaşamış bir insan için tek bir iltifat bile çok değerliyken onu elinden alanlar, arkadaşsız kaldığını bile bile onu bırakıp gidenler her şeyin tuzu biberi oluyor diyebiliriz.
- 13 Reasons Why dizisi için yazdı.
Star Trek: Discovery – Hem Farklı Hem de Aslına Sadık
Uzay Yolu ekranlara geri döndü!
Nesil Farkı
Aslında ben bu diziden pek umutlu değildim. Bunun nedeni, J. J. Abrams’ın yapımcılığını üstlendiği son üç sinema filminin beni hayâl kırıklığına uğratmasıydı. Bunun da bir nedeni var; yeni neslin beğenileri eski Uzay Yolu izleyicilerinin beğenilerinden çok farklı. Bu üç film de yeni nesle hitap ediyor. Ben eski bir Uzay Yolu hayranıyım. Orijinal Uzay Yolu’nda savaş sahneleri, aşırı görsel efektler, fazla şiddet bulunmazdı ama bir ruh vardı, farklı dünyalara dair kafa yormamız gereken teoriler vardı, kaliteli oyunculuklar ve samimi bir hava vardı. Yeni nesle hitap eden filmlerse bunun 180 derece tersi. Bu yüzden ben yeni filmleri beğenmedim ama genç yaştaki izleyicilerin de beğendiklerini gördüm.

Star Trek: Discovery’den umutsuz olmamın nedeni buydu. Ya yeni nesillere hitap eden bir dizi yapacaklardı ve bizim gibi eskileri üzeceklerdi ya da gerçek Uzay Yolu ruhuna sahip çıkıp gençleri üzeceklerdi ve bu kez de fazla tutulmadığından yayından kalkması tehlikesi belirecekti, fakat bu dizi beni yanılttı.

Umutsuzluğumun ikinci nedeniyse zaten işlenmiş bir dönemin anlatılacak olmasıydı. Orijinal diziden on yıl öncesi anlatılacaktı ve 23. yüzyıl bence zaten yeterince işlenmişti. Star Trek: The Next Generation (Uzay Yolu: Yeni Nesil) dizisinden sonraki bir yüzyılı (25. yüzyıl) seçip yepyeni hikâyeler yaratabilirlerdi, zaten işlenmiş bir dönemin üstüne bir şeyler koyamazlar diyordum ama bu konuda da haksız çıktım.

Bir başka endişem de sezonların hepi topu on bölüm sürecek olmasıydı. Bu diziyi yıllarca beklemiştik ve bir solukta bitecekti. Günümüzdeki diziler işin zor olduğu bahanesiyle kolayına kaçıyorlar. Hâlbuki dizi yapmak eskiden de zor bir işti, özellikle bir bilimkurgu dizisi yapmak çok zordu ama yılmadan çalışıyorlar ve 20-30 bölümlük sezonlar yapıyorlardı. Star Trek: Discovery beni bu konuda da haksız çıkardı. IMDb’ye göre ilk sezon on beş bölüm olacak. Eskilerdeki gibi uzun değil belki ama yenilerdeki kadar kısa da değil.
- Star Trek: Discovery dizisi için yazdı.
Sinemada ya da televizyonda erkeklerin orta yaş kriziyle beraber yaşadığı duygusal ve cinsel gelgitlerin merkezde olduğu birçok yapım izledik ve izliyoruz. Netflix, bu sefer ters köşe yaparak orta yaşlarındaki bir kadının dişil arzularının hikâyenin kalbinde olduğu yepyeni bir TV projesiyle karşımıza çıkıyor.
- Gypsy dizisi için yazdı.
Netflix, Marvel's Iron Fist'i 2 Sezondan Sonra İptal Etti.

Kimi Marvel karakterlerinin serileri Netflix'te beklenen etkiyi yaratamadı gibi görünüyordu ve bundan ilk etkilenen Iron Fist oldu.
Netflix ve Disney, yaklaşık 5 sene önce Marvel karakterlerine dayanan seriler yapma kararı aldılar. Netflix'de bol Marvel'li bir dönem başladı. Iron Fist de o karakterlerden biri oldu. 2 sezon boyunca yayınlanan dizi, beklenen ilgiyi görememiş olacak ki Netflix tarafından iptal edildi.

Aslında Netflix genel olarak bu seriler için beklenen ilgiyi göremedi. Luke Cage, The Punisher, Daredevil, Jessica Jones gibi pek çok seri devam ediyor olsa da prodüksiyonlar beklentileri karşılamaktan uzak kaldı ve izleyicilerin ilgisi de hal böyle olunca azaldı.

Dizinin sonlandırıldığını açıklayan iki şirket 'İki sezonu da izleyen hayranlara minnettarız' ifadelerini kullanmış ve 'Netflix serisi sonra erdi ama ölümsüz Iron Fist yaşamaya devam edecek' gibi duygusal ve dokunaklı bir de cümle kurmuş. Ancak artık sağımızın solumuzun Marvel olduğu bir dönemdeyiz ve dizinin sonlanmasına inanılmaz üzülecek kitleler de zaten yok.
- Iron Fist dizisi için yazdı.
90lı yılların sevilen kahramanlarından Sabrina’nın Netflix dokunuşuyla geri döneceği bir süredir biliyor. Sonunda Chilling Adventures of Sabrina 1. sezon tanıtımıyla karşımıza çıkıyor.

Normalde Sabrina denince aklımıza daha naif bir hikaye geliyor. Fakat Chilling Adventures of Sabrina Archie Comics’in orijinal hikayesine sadık kalmayı tercih ediyor. Bu yüzden karşımızda cadılarla dolu ürkütücü bir dünya var. Sabrina Spellman rolünde bu sefer karşımıza Kiernan Shipka çıkıyor. Ona Miranda Otto, Lucy Davis, Ross Lynch, Michelle Gomez, Chance Perdomo, Jaz Sinclair, Richard Coyle, Tati Gabrielle, Adeline Rudolph, Abigail Cowen, Lachlan Watson, Bronson Pinchot gibi isimler eşlik ediyor.

İlk sezonu Riverdale dizi sorumlusu ve Archie Comics CCO’su Roberta Aguirre-Sacasa kaleme alıyor. Heyecan uyandıran bölümler 26 Ekim’den itibaren Netflix’te olacak.
- Chilling Adventures of Sabrina dizisi için yazdı.
24: Legacy (FOX), resmi olarak iptal edildi. Lakin bu, 24 serüveninin ileride bir gün devam etmeyeceği anlamına gelmiyor. Başka bir isim ve başka bir kadro ile yeni bir uzantı dizisi ile ilerleyen süreçte tekrar evlerimize misafir olması düşünülebilirmiş.

Bilindiği üzere 24: Legacy, 2001-2010 yılları arasında 8 sezon boyunca yayınlanan 24 dizisinin 2014 yılında sunulan 24: Live Another Day dizisinden sonraki 2. uzantı dizisi olmuştu. Bakalım 24’ün 3. uzantı dizisi gelecek mi ve gelecekse ne zaman gelecek?
- 24: Legacy dizisi için yazdı.

Laboratuvar Analizi

Kimdir? Kayhan
Kayıt Tarihi
Şehir İstanbul
Dizi İzleme Süresi Henüz yok.

Takip Ettikleri (3)

Takipçileri (7)

dizilab

dizilab’de yer alan tüm diziler video paylaşım siteleri aracılığıyla paylaşılmaktadır. dizilab kendi sunucularında herhangi bir video içeriği barındırmadığından bu konuda bir telif hakkı sorumluluğu kabul etmemektedir. Sitemizde bulunan bir dizinin telif hakkınızı ihlal ettiğini düşünüyorsanız hello (at) dizilab (nokta) com adresine mail atarak veya telif bildirim formu doldurarak kaldırılmasını talep edebilirsiniz. İspatsız talepler değerlendirmeye alınmamaktadır.

Please send your DMCA requests to hello (at) dizilab (dot) com or fill this form.

reklam/iletişim